Populus alba که معمولاً با نام‌های صنوبر نقره‌ای یا صنوبر سفید شناخته می‌شود، گونه‌ای از درختان برگ‌ریز است. بومی کوه های اطلس آفریقا تا بیشتر اروپای جنوبی و مرکزی تا آسیای مرکزی را در بر می گیرد. علاوه بر این، به مناطق معتدل و مرطوب مختلف در سراسر جهان معرفی شده است. چوب صنوبر سفید نرم اما دانه بندی شده است و تراشیدن آن را آسان می کند. برای مجسمه سازی در مناطق مختلف از جمله اروپا، چین و ایالات متحده استفاده شده است. درختان صنوبر سفید به عنوان بادگیر کاشته می شوند، به ویژه در ساحل، زیرا می توانند در شن های ساحلی رشد کنند و بادهای اقیانوس را تحمل کنند.
.jpg)
تا ارتفاع 15 تا 30 متر (به ندرت بیشتر) رشد می کند. قطر تنه می تواند تا 2 متر برسد. درخت تاجی پهن و گرد دارد. پوست درختان جوان در ابتدا صاف و سفید متمایل به سبز تا سفید مایل به خاکستری است که بعداً به رنگ سیاه در می‌آید و در پایه درختان قدیمی شکاف می‌خورد. برگها 5 لوبی هستند که از دو طرف با یک لایه ضخیم اسکورفی سفید پوشیده شده اند (زیر آن ضخیم تر). طول آنها به حدود 8 سانتی متر می رسد. صنوبرهای سفید دوپایه هستند و پایه های نر و ماده روی درختان جداگانه قرار دارند. پایه های نر خاکستری با برچه‌های قرمز تیره آشکار هستند، در حالی که پایه های ماده به رنگ سبز مایل به خاکستری هستند. پس از گرده افشانی، پایه های ماده به 8 تا 10 سانتی‌متر می رسند و چندین کپسول بذر سبز تولید می‌کنند که در اواخر بهار تا اوایل تابستان بالغ می‌شوند.
در فصول گرم، درخت سپیدار به آب نیاز دارد. آبیاری منظم و معتدل را رعایت کنید. از آبیاری زیاد در زمان‌های سرد خودداری کنید.
خاک باید خوب زهکشی شده باشد تا ریشه‌ها به درستی تغذیه شوند. از خاک بافت سبک و خوب زهکشی استفاده کنید.
در فصل رشد، از کودهای آلی یا معدنی مناسب برای تغذیه درخت استفاده کنید.
در ابتدای رشد، تقویت ریشه‌ها باعث رشد بهتر درخت می‌شود. از تکنیک‌های تقویت ریشه مانند تغییر نهال‌ها و استفاده از محلول‌های ریشه‌زایی استفاده کنید.
درخت سپیدار به شکل طبیعی به شکل مخروطی رشد می‌کند. برای حفظ شکل زیبا، شاخه‌ها را به طور منظم هرس کنید.
تکثیر این درخت از طریق بذر و قلمه می باشد.
گونه های صنوبر می توانند مستعد ابتلا به انواع بیماری های قارچی از جمله شانکر، زنگ برگ و پوسته صنوبر باشند.