نارون
/خزان کننده/آفتاب دوست

نارون

نارون با نام علمی Ulmus درختی برگریز و آفتاب دوست از خانواده  Ulmaceae می باشد. درختان بالغ تا 30 متر رشد می کنند و می توانند بیش از 100 سال زندگی کنند. نارون مقاوم به سرماست و سرعت رشد متوسطی دارد.

گیاهشناسی:

پوست آن قهوه ای خاکستری، خشن و دارای شکاف است که اغلب با مکنده هایی از پایه تنه رشد می کند. شاخه ها ریز کرک هستند. جوانه ها بیضی شکل، نوک تیز و کرک دار هستند. برگ ها گرد تا بیضی شکل، دندانه دار با سطح خشن و مودار هستند. آنها دارای قاعده نامتقارن مشخصی هستند که سایر نارون ها دارند و تا یک نقطه ناگهانی در بالا مخروطی می شوند.  نارون انگلیسی هرمافرودیت هستند، به این معنی که هر دو بخش تولید مثل نر و ماده در یک گل قرار دارند. گلها صورتی تیره تا قرمز هستند و به صورت منگوله آویزان هستند و بین فوریه و مارس ظاهر می شوند.

هنگامی که آنها توسط باد گرده افشانی می شوند، گل ها به میوه های بالدار کوچک تبدیل می شوند که به نام سامارا شناخته می شوند. اینها توسط باد پراکنده می شوند.

 

نارون

عوامل محیطی مورد نیاز گیاه:

خاک:

درختان نارون معمولاً درختی کم نیاز هست و در هر نوع خاک رشد می کند.

آبیاری:

روش ترجیحی آبیاری برای درخت نارون، غرقابی است و باید با شلنگ محدوده اطراف درخت تا فراتر از مرز سایه انداز آن را آبیاری کنید. اجازه بدهید خاک بین دو آبیاری خشک شود. این موضوع اهمیت زیادی دارد. اگر خاک دائما مرطوب بماند، به راحتی متراکم شده و تبادل هوا دچار اختلال میشود.

کوددهی:

کود برای کمک به رشد و زندگی درخت نارون شما برای سالهای طولانی مهم است. متأسفانه، کوددهی نیز می تواند برای بسیاری از صاحبان خانه چالش برانگیز باشد، به خصوص اگر تجربه ای در مورد درختان نارون نداشته باشید. در حالی که کوددهی کم می تواند بر توانایی رشد آن تأثیر بگذارد، کوددهی بیش از حد می تواند به درخت شما آسیب برساند. بنابراین استفاده از کود مناسب در زمان مناسب ضروری است. کارشناسان توصیه می کنند از کودهای آهسته رهش که برای درختان سایه دار طراحی شده است استفاده کنید. مقدار بیشتری نیتروژن در این کودها یافت می شود، اما این ماده مغذی به آرامی در طول زمان آزاد می شود و هر گونه استرس را به درخت و سیستم ریشه آن کاهش می دهد. حداقل سالی یک بار از کود استفاده کنید. فصل پاییز ایده آل است زیرا زمین هنوز نرم است و این امر باعث می شود که مواد مغذی به زمین و سیستم ریشه درخت جذب شوند.

هرس:

هرس نیز بخش مهمی از رشد و نگهداری درخت نارون است. یکی از بزرگترین مزایای هرس مناسب کاهش خطر آسیبی است که ممکن است با رشد درخت رخ دهد. همانطور که نارون شما بلند می شود، پهن نیز می شود و یک سایبان گسترده و سنگین ایجاد می کند. اگرچه تنه درخت نارون قوی است، اما ممکن است نتواند تاج پوشش وسیع و سنگین را تحمل کند. این وزن اضافی به تنه و سایر اندام ها فشار وارد می کند و باعث می شود شاخه ها شکسته و سقوط کنند. هر سال بین ماه‌های شهریور تا اسفند، شاخه‌های کم ارتفاع را هرس کنید، و به بالا بردن شاخه‌های دیگر کمک می‌کند و در عین حال تنه‌ای محکم و قوی‌تر ایجاد می‌کند. هرس همچنین برای از بین بردن شاخه ها و اندام های آلوده به بیماری، رشد قارچ یا آفات ضروری است. اطمینان حاصل کنید که همه شاخه ها و اندام هایی که تغییر رنگ داده اند، پوسیده شده اند یا آسیب دیده اند. این کار از گسترش بیشتر بیماری به داخل درخت جلوگیری می کند و در عین حال خطر آسیب بیماری و آفات به سایر گیاهان و درختان در طراحی منظر شما را کاهش می دهد.نارون

  • زمان کاشت درخت نارون اهمیت دارد. بهار و اواخر پاییز بهترین زمان برای کاشت درخت نارون است، زیرا هوا خیلی گرم یا خیلی سرد نیست و خطر ضربه به سیستم ریشه درخت را کاهش می دهد. پس از کاشت درخت نارون را با مالچ احاطه کنید. این مالچ یک رنگ تزئینی به طراحی منظره شما می بخشد، اما هدف اصلی آن به دام انداختن رطوبت است و به ریشه های درخت نارون کمک می کند تا خود را در خاک مستقر کنند.

حشرات، بیماری ها و سایر مشکلات گیاهی:

چندین نوع بیماری در درخت نارون میتوانند باعث ایجاد لکه و تغییر رنگ برگها و ریختن آنها شوند. زمانی که در فصل پاییز برگها بر روی زمین میریزند، این لکه ها اغلب رشد کرده و به هم میپیوندند و دیگر تمییز دادن بین بیماریهای گیاه و تغییر رنگ طبیعی بدون کارهای آزمایشگاهی، سخت میشود.بیشتر بیماریهای درخت نارون که به برگها حمله میکنند، در اثر آلودگی به قارچها اتفاق می افتند. اما پژمردگی برگ نارون با عامل باکتری نیز کمی با این تفاوت دارد. در این بیماری دسته های رگبرگهای داخل برگ مسدود میشوند و دیگر آب نمیتواند به تمامی سطح برگ، جریان پیدا کند. این باعث میشود برگ پژمرده شود. درمانی برای پژمردگی برگ درخت نارون وجود ندارد.

مخرب ترین بیماریهای درخت نارون، بیماری هلندی نارون و نکروز آوندی نارون ( elm phloem necrosis ) هستند.  بیماری هلندی نارون در اثر آلودگی به قارچ و گسترش آن توسط سوسک ساقه خوار نارون ایجاد میشود. ارگانیسم میکروسوکوپی که باعث نکروز آوندی نارون میشود توسط زنجرکهای نوار سفید گسترش می یابد.

این بیماریها به نظر مشابه میرسند و در همه آنها برگهای شاخه آلوده، قهوه ای میشوند اما شاید بتوانید تفاوت این دو را با محل آسیب دیدگی، تشخیص دهید. بیماری هلندی نارون معمولا در شاخه های پایینی شروع میشود و به صورت تصادفی تنها بر بخشی از درخت تاثیر میگذارد و بخشهای دیگر درخت را بدون آسیب رها میکند. نکروز آوندی نارون یک مرتبه تمامی تاج درخت را نابود میکند.