Melia azadrach
علت نامگذاری شکل میوه ها، تلخ بودن و سمی بودن آن است.
درختی پهن برگ و خزان کننده با سرعت رشد بالا، تابستان گل که ارتفاع آن به 12 متر میرسد. موطن اصلی آن هندوستان میباشد. از معایب آن ایجاد زایدات زیاد میوه می باشد.زیتون تلخ جز درختان سریع الرشد می باشد. اگر هرس انجام شود به شکل چتری درمی اید که سایه انداز خوبی است و چون سریع الرشد است بخصوص در مناطق گرم، گونه مفیدی است. در مناطق با زمستان سرد بهتر است در سطح وسیع کشت نشود.
خاک شنی_رسی
زیتون تلخ نیاز آبی کمی دارد مقاوم به کم آبی است. همچنین آبیاری زیاد سبب تشکیل ریشه های سطحی در آن شده و رشد گیاه را کم می کند.
این درخت نیاز به آفتاب مستقیم دارد.
تکثیر با قلمه در ماسه مرطوب در فصل تابستان و اوایل زمستان انجام میگیرد. نباید در اذرماه کشت کرد چون در معرض سرما قرار میگیرد. بهتر است در فروردین کشت شود تا ساقه و شاخه رشد قطری و طولی پیدا کنند و ریشه هم گسترش پیدا کند تا برای زمستان سال بعد مقاومت پیدا کند.در بعضی مناطق سال های اول دور درخت پوشانده میشود تا از سرما حفظ شود. اگر سال کشت سرما زد آخر زمستان تنه قطع شود اما زیر خاک سرما نمیزند.
تک درخت در چمن، حاشیه کاری، سایه انداز، و همچنین سرشاخه های جوان آن دارای ارزش داروئی است.
سطح برگ براق، رنگ پاییزی، گل معطر سفید بنفش در اوایل تا اواسط بهار که از جنبه های زینتی گیاه می باشد.
توضیحات پوست:
رنگ پوست آن با ساقهها متفاوت است و معمولاً قهوهای تیره با لکههای روشنتر در درختان بالغ و لکههای مایل به قرمز در درختان جوانتر است. پوست درخت دارای شیارهای باریکی است که ظاهری راه راه به آن می دهد.
برگها متناوب با برگچه های دندانه دار و نوک تیز تقسیم می شوند. بنابراین، این گیاه دارای 30 تا 60 سانتی متر برگ های متناوب و مرکب دوپایه است. این برگ ها رنگ پاییزی زرد مایل به سبز دارند. برگچه ها تا 7 سانتی متر طول دارند.
در فصل بهار، گلهای بلند، معطر و شبیه یاس بنفش در کنار برگها تولید می شود. گلها کوچک اما متعدد در دسته های انتهایی بزرگ که به رنگ یاسی هستند. این گیاه دارای خوشه20 تا 40 سانتی متر از سنبل یاس بنفش است، گلها در اوایل تابستان رایحه شکلاتی دارند.
میوههای 1 تا 1.5 سانتی متری، موسیلاژی و چروکیده هستند که چسبناک، با دانههای سخت، گرد و مرمر مانند هستند. زرد تا سبز مایل به زرد، پس از گلدهی تشکیل می شوند و می توانند پس از ریزش برگ در پاییز و از زمستان تا بهار باقی بمانند.